مرال‌های نر پارک ملی گلستان با فرا رسیدن فصل جفت گیری در میانه‌ ماه شهریور، سردادن بانگ عاشقانه برای کشاندن مرال ماده در قلمرو خود و تولید مثل و استمرار بقای نسلی را در سایه مراقبت محیط‌بانان و دوستداران محیط زیست آغاز کردند.

رییس پارک ملی گلستان روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا به شروع فصل گاوبانگی (جفت‌گیری و تعیین قلمرو مرال‌های قرمز که هر ساله از نیمه شهریور آغاز و تا پایان مهرماه ادامه دارد) اشاره کرد و گفت: در این ایام مرال‌های نر با سردادن بانگ و فریاد، قلمرو خود را مشخص کرده و مرال‌های نر و رقیب را به مبارزه می‌طلبند تا با شکست دادن آنها توجه ماده‌ها را برای جفت گیری جلب ‌کنند.

مهدی تیموری افزود: این بازه زمانی ۴۵ روزه یکی از جذاب‌ترین زیبایی‌های حیات وحش است که در عین حال می‌تواند برای مرال‌ها خطر آفرین نیز باشد چرا که برخی شکارچیان فرصت طلب با تقلید صدای مرال نر آنها را به سمت خود کشانده و سپس اقدام به شکار می‌کنند.

وی اضافه کرد: برای جلوگیری از شکار مرال‌های قرمز توسط شکارچیان متخلف، امسال محیط‌بانان و دوستداران محیط زیست ۱۷ چادر در مناطق جنگلی پارک ملی گلستان برای مراقبت شبانه روزی این گونه از حیات وحش برپا کردند.

تیموری ادامه داد: علاقه‌مندان به محیط زیست و حیوانات حیات وحش علاوه بر استقرار در چادرها، همراه با محیط‌بانان به صورت گروه‌های سیار تا پایان فصل جفت‌گیری در مناطق جنگلی پارک ملی گلستان گشت‌زنی می‌کنند. 

رییس پارک ملی گلستان همچنین گفت: شرایط آب و هوایی و بارندگی‌ خوب امسال و حضور کمتر مردم در طبیعت به دلیل شیوع کرونا، سبب روند رو به رشد زایش حیات وحش از جمله مارال قرمز به عنوان یکی از بزرگترین گونه گوزن بومی ایران شد بطوریکه جمعیت این گونه هم اینک به بیش از ۵۰۰ راس رسیده است.

تیموری یادآور شد: هزار و ۹۰۰ تا ۲ هزار و ۱۰۰ راس مارال قرمز براساس سرشماری جمعیت جانوری در اواخر دهه ۵۰ در پارک ملی گلستان زیست می‌کردند که این آمار در سرشماری اوایل دهه ۹۰ به حدود ۲۰۰ راس کاهش یافت اما با اجرای برنامه‌های مدیریتی مناسب و همکاری مردم، معتمدان و مسوولان کشوری و استانی در کنار تلاش شبانه روزی محیط‌بانان، شاهد افزایش جمعیت این گونه ارزشمند در پارک ملی گلستان هستیم.

به گفته تیموری، اکنون قلمرو مرال‌های قرمز در جنگل‌های هیرکانی سواحل خرز، ارتفاعات البرز و پارک ملی گلستان است که بیشترین تعداد آنها در این پارک زیست می‌کنند.

پارک ملی گلستان به عنوان یکی از ذخیره‌گاه‌های زیست کره ثبت شده در میراث جهانی ۱۳۵۰ گونه گیاهی و ۳۰۲ گونه جانوری از جمله نیمی از گونه‌های پستانداران ایران را در حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع گستره جای داده است.

پارک ملی گلستان از بهترین زیستگاه‌های پستانداران بزرگی چون پلنگ، خرس قهوه‌ای، گرگ، وشق، مرال، شوکا، گوسفند وحشی و بز وحشی، آهوی ایرانی و گراز بوده و بویژه بخاطر جمعیت فراوان قوچ و میش اوریال معروف است.

گلستان در سال ۱۳۵۴ نخستین پارک ملی ایران شد که در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه زیست محیطی کره زمین به ثبت رسید.

بیشتر گستره پارک در استان گلستان، حدود ۳۴ درصد آن در خراسان شمالی و بخش ناچیزی نیز در سرزمین استان سمنان قرار دارد.