آنچه سبب شد حادثه عظیم عاشورا، زنده و پویا بماند علت موجده‌ی این حادثه بوده است. کاروان کوچکی که ترکیب نفرات آن اگر چه صرفاً نظامی نبوده بلکه چنان رعب و وحشتی در دل حکومتگران وقت ایجاد کرده که منجر به یک رویارویی سخت نظامی شده بود بیداری امت اسلامی، احیاء سنت‌های اجتماعی و دینی رسول خدا و خیزش عدالت‌خواهی امت اسلامی دغدغه خاطر حاکم وقت بوده است و همه اینها زمانی میسور بود که امانت اداره امور به دست کسی سپرده شود که نیت وی چنین بود: و انی لم‌اخرج اشرا، و لابطراً، و لامفسداً، و لا ظالماً، و إنما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی. ارید أن آمر بالمعروف و انهی عن المنکر، و اسیر بسیره جدی و أبی علی بن ابی طالب علیه السلام. مقتل الحسین، خوارزمی، ج 1، ص 188. من از شهر و دیار خویش برای راحت‌طلبی، [صرفاً] به دست گرفتن حکومت و خوشگذرانی خارج نشده‌ام و انگیزه‌ام از قیام ستمکاری و تبهکاری نیست، بلکه می‌خواهم امت جدم (امور مسلمین) را اصلاح نمایم و آنها را به راه راست هدایت و از انحراف جلوگیری کنم و به راه و روش جدم و پدرم قدم بردارم. -------------------- تا عاشورا ----سوم محرم: سوم محرم؛ ورود سپاه عمربن سعد به کربلا پس از آن که حر، امام حسین علیه السلام و یارانش را در کربلا محاصره کرد، عبیدالله بن زیاد فرماندهی سپاه یزید را بر عهده عمربن سعد گذاشت، عمربن سعد در سوم محرم، با شش هزار نفر نیروی جنگی به کربلا آمد.